Als klein kind had ik vaak last van nachtmerries, tot aan het moment dat ik tegen mezelf zei: dit is een droom, word nú wakker. Het vergde veel oefening maar uiteindelijk werkte het. Zodra ik de kamer weer om me heen zag keerde de rust langzaam weer. Langzaam, want soms duurde het even voordat ik ook écht weer aanwezig was, echt goed wakker was. De zenuwen en angst gierden dan nog door mijn kinderlijfje maar uiteindelijk werd het rustig. Het kleine kind op deze oude schoolfoto uit Nederweert-Eind ben ik. Nog half in mijn nachtmerrie, angstig in de camera kijkend.
Verlangen naar de werkelijkheid
Die nacht had ik nauwelijks een oog dicht gedaan door het vooruitzicht van een schoolfoto bij de poppenkast met die enge poppen. Had mij maar een teddybeer in mijn handen gedrukt, daar had ik me waarschijnlijk veiliger bij gevoeld. Het is maar een droom, word wakker, doe je ogen open…
We hebben er totaal geen invloed op wat het brein allemaal aan elkaar knoopt. Overdag kun je verhalen eerder opmerken en uit het verhaal stappen. Eventjes dagdromen vond en vind ik nog steeds een prettige bezigheid. Niet om uit de werkelijkheid te vluchten maar om gewoon vrij te fantaseren en kansen en mogelijkheden te verkennen. Hiermee stimuleer ik mijn creativiteit. Soms heeft ons brein iets anders voor ons in petto. Als dagdromen geen dagdromen meer zijn maar doemscenario’s worden.
Ik ken beide kanten en jij als lezer waarschijnlijk ook. Momenten dat je lekker wegdroomt en momenten dat je ineens opschrikt door een gedachte over iets wat mogelijk mis zou kunnen gaan. En dat kunnen de gekste dingen zijn. Vroeger, in mijn adolescentie, kon ik daar behoorlijk over piekeren. Dat is gelukkig al tijden voorbij. Voor mij speelde mindfulness daarbij een grote rol. Ik kijk de moeilijkheid aan met de intentie aandachtig, bewust aanwezig te zijn en mild te zijn voor wat ik daar aantref. Dan wordt mijn hoofd weer helder en de sensaties in mijn lichaam verstommen. Het geeft mij rust. Het is overigens onmogelijk om 24/7 bewust aanwezig te zijn in de werkelijkheid. Dat zou ook doodvermoeiend zijn. Dan stel ik me een kolibrievlinder voor die ik in de zomer van de lavendel naar de anemonen zie vliegen. Stil staand en met uiterste precisie steken ze hun lange tong in de bloem en zuigen de nectar op. Heb je ze weleens in je tuin bezig gezien? Dan heb je ook gezien dat hun vleugels razendsnel op en neer gaan. Dat houden ze ook niet 24/7 vol.
Voor ons geldt hetzelfde voor wat betreft bewust aandachtig aanwezig zijn in de realiteit. Maar het verlangen naar die werkelijkheid is er bij mij wel en is mijn drijfveer om dagelijks te mediteren en gedurende de dag kleine pauzemomenten in te bouwen. Daar voel ik me veel beter bij.
Aankondiging: Naar het hart van mindfulness
Op donderdag 13 april gaat dit uitgebreide programma van start. Wil je nog aanschuiven? Stuur me dan een bericht.
Je kunt hier een afspraak maken voor coaching of mindfulness.
In de rubriek ‘Mindfulness’ schrijft Lisette Poell over haar werk in praktijk ‘Jij bent Oké’. Zij is aangesloten bij Coachfinder en de beroepsorganisatie NOBCO. Lisette is een gecertificeerde coach voor persoonlijke groei en ontwikkeling. Naast (online) coaching en coachen met de natuur als co-coach, geeft ze trainingen en workshops op het gebied van Mindfulness, communicatie en intuïtief schrijven. Nieuwsgierig geworden? Kijk op de website www.jijbentoke.nl of mail naar lisette@jijbentoke.nl.
Social media links: Facebook , LinkedIn, Instagram.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.