Nog voordat ik de regendruppels op mijn huid voel, ruik ik de regen al van verre aankomen. In open terrein kun je hem als een sluier over het land zien trekken. De geur van regen ruikt in mijn herinnering naar planten en naar aarde en soms meen ik er een zweem van ijzer in te ontdekken. Heerlijk om daarna je neus op te halen en de frisse lucht naar binnen te voelen stromen.
We zitten veel buiten deze zomer, zo ook dinsdagavond na die hete zomerdag. De hele dag was er bijna geen wind in onze tuin maar opeens hoor ik die avond de bladeren van onze notenboom ritselen. Ik zie de kleine bewegingen die de wind veroorzaakt maar ik voel hem nog niet op mijn huid. Niet lang daarna daalt hij af naar lagere regionen en voel ik hem op mijn armen. Het is een warme wind die een lichte geur van aarde met zich meebrengt. Ik herken de geur als voorbode van regen en kijk omhoog. De lucht is langzaam aan het dichttrekken en niet lang daarna verandert hij in het zuidwesten van kleur en zie ik een paar weerlichten. In plaats van dat ik het schouwspel verder gadesla neem ik mijn telefoon en kijk op buienradar. Vrijwel gelijktijdig vraag ik me af waarom ik dat eigenlijk doe? Ik hoef toch maar naar de natuur te kijken? Maar het is een nieuwe gewoonte geworden sinds de komst van de smartphone. Volgens de App zal er zo dadelijk regen vallen. Ik kijk om me heen, ruik en voel en geloof niet dat het nu al gaat regenen. De geur wordt namelijk niet intenser maar zwakt af en de insecten fladderen nog steeds vrolijk rond, al worden ze op de hielen gezeten door een paar koolmeesjes. De wind wakkert niet aan maar verstilt steeds meer. Eigenlijk was hij nog niet eens goed op gang gekomen. Het ging dan ook de daarop volgende uren niet regenen maar later wel. Alleen de geur die daarna opsteeg was niet zo fris als in mijn herinnering. Ditmaal was deze nogal weeïg met een zweem van ammoniak. Dus nee, ik heb mijn neus maar niet heerlijk opgehaald op die plek waar ik stond en ben maar weer snel naar achteren gelopen waar het een heel stuk frisser rook dan op het stukje gemeentegras voor ons huis.
In de trainingen gebruik ik het weer vaak als metafoor voor zijn onvoorspelbaarheid. Niets is zo onvoorspelbaar als het weer. Je kunt nooit met volle zekerheid weten wanneer het gaat regenen of wanneer de zon gaat schijnen. Je kunt wel een voorspelling doen, maar zekerheid heb je pas op het moment dat het zover is. Zo kun je ook nooit weten welke gedachte de volgende gedachte is en ook welk geluid het volgende geluid zal zijn en ga zo maar door. We kunnen nog zo ons best doen om hier controle over te willen hebben maar uiteindelijk zul je merken dat je die niet hebt. Met Mindfulness oefen je om te gaan met wat zich aandient en het laat je zien waar je wel controle over hebt. Dwalen in gedachten kan soms heel fijn zijn maar piekeren is de verkeerde kant op fantaseren.
Agenda
Na de zomervakantie gaan we op woensdagavond weer van start met nieuwe groepstrainingen. Vanaf oktober is er ook weer ruimte voor individuele trajecten. Heb je interesse, stuur dan een email. Komt jouw bericht binnen tussen 11 augustus en 3 september hou er dan rekening mee dat deze pas na 3 september wordt beantwoord in verband met de zomervakantie.
– Lisette –
In de rubriek ‘Mindfulness’ schrijft Lisette Poell over haar werk in de praktijk ‘Jij bent Oké’. Ze geeft tips hoe Mindfulness te integreren is in het dagelijks leven. Lisette is gediplomeerd coach/counselor en Mindfulness Based Cognitive Therapist/trainer. Naast (digitale) coaching geeft ze trainingen en workshops op het gebied van Mindfulness en intuïtief schrijven. Ze werkt vanuit verschillende locaties. Soms worden paarden ingezet of trekt ze met haar cliënten de natuur in. Nieuwsgierig geworden? Kijk op de website www.jijbentoke.nl en ook op Facebook en LinkedIn. Heb je een vraag of opmerking stuur dan een mail.
