Welke leeftijd je ook hebt, ik hoor vaak eenzelfde verhaal. Over mensen die gebukt gaan onder de spanning die ze voelen door alle hoge verwachtingen, die ze zichzelf opleggen. Ze raken daardoor moe en uitgeblust. Ze beleven geen plezier meer aan hun opleiding of werk en halen er geen voldoening meer uit. Ineens is het leven een stuk minder leuk. Ze worden niet altijd begrepen door hun omgeving, die er soms zelfs nog een schepje bovenop doet met: ‘weet je wat ik doe’ adviezen, waardoor het verhaal ineens over de ander gaat en jij je wederom niet gehoord en niet begrepen voelt.
Hoe ontstaan nou die hoge verwachtingen?
Gaandeweg we opgroeien ontwikkelt zich iets wat we zouden kunnen betitelen als een ideaalbeeld van onszelf. Dat je jezelf daarmee allerlei eisen en verplichtingen oplegt wordt doorgaans niet beseft. Dat voel je pas als het leven even niet mee lijkt te zitten. Als het anders uitpakt dan je aanvankelijk had verwacht en dat doet het nu eenmaal regelmatig.
Dat ideaalbeeld ontstaat onder invloed van de omgeving waarin je leeft. Zo vormen zich beelden en ideeën over hoe jouw leven er straks uit moet komen te zien. Over een baan, huisvesting, partner, eventuele kinderen enzovoort. En vaak wordt daar ook nog een tijd aan gekoppeld, zoals ‘voor mijn dertigste dan wil ik toch wel ….’, waardoor druk alleen maar hoger wordt.
Maar soms word je geconfronteerd met een keiharde realiteit, die heel anders kan zijn dan je voor ogen had. Bijvoorbeeld op het moment dat je met je zojuist verkregen diploma de arbeidsmarkt opgaat en blijkt dat je niet meteen de baan krijgt die je ambieert waardoor je nog steeds niet zelfstandig kunt gaan wonen. Of misschien ben je van een generatie die geleerd heeft dat je niet mocht zeuren maar gewoon hard moest werken en dat het dan vanzelf wel goed zal komen en zit je nu, 30 jaar later , daar nog steeds op te wachten. Wat te denken van mensen die ineens met een ziekte worden geconfronteerd waardoor niet alleen hun eigen leven maar ook dat hun partners drastisch verandert?
Een positieve mindset kan je helpen iets te bereiken en door te zetten in lastige tijden. Echter positief denken betekent niet automatisch dat je ook weet hoe om te gaan met tegenvallers of de onvoorspelbaarheid van het leven. In een training Mindfulness krijg je handvaten aangereikt waardoor je om leert gaan met elk moment. Of het nu een feestje is of een grote domper op de feestvreugde. Het lukt gewoonweg niet om altijd en overal controle op uit te willen oefenen. Net zomin als je kunt verhinderen dat het nu herfst is en veel bomen hun bladeren verliezen.
Mindfulness kan je ondersteunen mee te bewegen met het leven zonder dat je jezelf daarin verliest.
Agenda
02-11-2017 start er nieuwe groepstraining Mindfulness en er zijn nog een paar plekken vrij. Wil je meedoen stuur dan een mail naar lisette@jijbentoke.nl. Individuele trajecten kunnen doorgaans het gehele jaar door starten.
14-10- 2017 tot 22-10-2017 gesloten in verband met herfstvakantie
– Lisette –
In de rubriek ‘Mindfulness’ schrijft Lisette Poell over haar werk in de praktijk ‘Jij bent Oké’. Ze geeft tips hoe Mindfulness te integreren is in het dagelijks leven. Lisette is gediplomeerd coach/counselor en Mindfulness Based Cognitive Therapist/trainer. Naast (digitale) coaching geeft ze trainingen en workshops op het gebied van Mindfulness en intuïtief schrijven. Ze werkt vanuit verschillende locaties. Soms worden paarden ingezet of trekt ze met haar cliënten de natuur in. Nieuwsgierig geworden? Kijk op de website www.jijbentoke.nl en ook op Facebook en LinkedIn. Heb je een vraag of opmerking stuur dan een mail.
Geef een reactie