Op eerste Paasochtend stuurde mijn moeder ons met een smoesje naar buurvrouw Dora. Ik was denk ik een jaar of drie. Ze moest ons even uit de weg hebben om de paaseieren in de tuin te kunnen verstoppen, niet wetende dat Dora op datzelfde moment precies hetzelfde deed voor haar eigen kinderen.
Gelukkig had Dora ons snel in de gaten en begreep meteen wat er aan de hand was. Ze hield ons even een paar minuten bezig en stuurde ons daarna weer terug naar huis. ‘Goh,’ zei mam dan met pretlichtjes in haar ogen en een quasi-verbaasde blik op haar gezicht. ‘De paashaas is net in de tuin geweest! Hebben jullie hem niet gezien?’ Zo snel als we konden renden mijn zus en ik naar buiten, op zoek naar de verstopte paaseieren. De ultieme trofee: voor ieder van ons een mooie chocolade paashaas.
We hebben nog vaak gelachen om dit verhaal uit onze jeugd. Wij zijn opgevoed in een katholiek gezin en moesten elke week met pap en mam mee naar de kerk. Dus ook naar de paasviering.
Hoe vierde jij vroeger thuis Pasen?
Toen ik zelf moeder werd nam ik de traditie van samenzijn en het verhaal van de paashaas mee en voegde er ook iets van mezelf aan toe. In Apeldoorn hadden we niet zo’n grote tuin als bij ons ouderlijk huis. En zo ontstond het idee om – net als met Sinterklaas – een spel te maken: een paasspel. Onze zoon Sander ging dan speurend door het huis en de tuin, terwijl hij onderweg allerlei opdrachtjes uitvoerde. Van touwtje springen en hinkelen tot dansen, een liedje zingen of een blokkentoren bouwen – en ga zo maar door. Meestal maakte ik meerdere versies, omdat je nooit zeker wist of het die dag droog zou zijn buiten.
Mijn paaspret begon dan ook al vroeg. Geen druk, geen stress maar juist stap voor stap, mindful, zodat in de loop van de tijd het hele verhaal met alles erop en eraan kon ontstaan. Pas op de dag ervoor schreef ik het uit. Dit jaar heb ik weer een paasspel verzonnen. Deze keer kunnen jong en oud meedoen. Maar alleen de kinderen mogen houden wat ze op de verstopplekken vinden. Daar zullen ze overigens niet veel paassnoep aantreffen maar eerder kleine goedkope knutsel dingetjes. Want de mooiste chocolade paashaas krijgen ze waarschijnlijk thuis, net zoals wij vroeger.
Wat ik van huis uit heb meegekregen is dat tradities en gezelligheid niet draaien om hoeveel geld je uitgeeft aan eten en cadeautjes. Maar juist om de oprechte aandacht die je voor elkaar hebt. Niet alleen met Pasen maar elke dag. Dankjewel pap en mam.
Fijne dagen!
Heb je interesse in onze maandelijkse nieuwsbrief? Dan klik je hier.
In de rubriek ‘Mindfulness’ schrijft Lisette Poell over haar werk in praktijk ‘Jij bent Oké’. Zij is aangesloten bij Coachfinder en de beroepsorganisatie NOBCO. Lisette is een gecertificeerde coach voor persoonlijke groei en ontwikkeling. Naast (online) coaching en coachen met de natuur als co-coach, geeft ze trainingen en workshops op het gebied van Mindfulness, communicatie en intuïtief schrijven. Nieuwsgierig geworden? Kijk op de website www.jijbentoke.nl of mail naar lisette@jijbentoke.nl.
Social media links: Facebook , LinkedIn,Instagram.
Er zijn nog geen reacties geplaatst