Bij nadering van de zomer komt zoals ieder jaar de hele flora en fauna weer tot leven. Bloemetjes bloeien, bomen groeien en zaadjes ontkiemen. In de vele groene gebieden die Nederweert rijk is, sluimert een zachtzoete geur van viooltjes, rozen en madeliefjes. De weg, gekleurd door hoogstaand gras en paardenbloemen, is een prachtig schilderspallet waar automobilisten genietend doorheen rijden. Deze sprookjestoestand is allemaal te danken aan het afwisselende samenspel tussen zonneschijn en regenbui.
Daarentegen, een neveneffect wat dit idyllische weer met zich meebrengt is de gestage toename van meerdere insecten en andere 6-potigen. In één middag kunnen er tegenwoordig minstens twee Volkskranten, drie De Limburgers en één televisiegids kapot gemept worden op de rondvliegende geleedpotigen. De invasie van insecten lijkt keer op keer het ultieme doel te hebben de desbetreffende huisbewoner dusdanig te mishandelen met angels dat er een paranoïde rondmeppende huisbewoner overblijft. De aanvoerder van deze pittoreske legertjes is zonder twijfel de meikever. Laatstgenoemde maakt nooit een geheim van zijn aanwezigheid. Vanaf heinde en verre hoor je deze vliegende insectenapache aankomen. Met enorm gebrom scheert hij over de hoofden van de ondertussen paniekerende tuinbewoners om daarna met een luide ‘bonk’ tegen een muur of deur aan te vliegen. De bepantserde tuinrebel laat zich vervolgens niet kennen en stijgt wederom op. Vol geraas ontvouwt hij zijn landingsgestel en zoeft weer voort. In tegenstelling tot andere 6-voetigen doet de meikever niks, alleen zijn geluid is al horror genoeg.
Bij de toename van deze artillerie in Nederweert haken er veel mensen af. De komst van wespen, bijen of hommels zorgt ervoor dat veel mensen het hazenpad kiezen. Gelijk hebben deze mensen; die beesten zijn nog geen steek veranderd.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.