Vergeet de dagelijkse file op de A2 richting Eindhoven of de ellenlange rijen voor Belgische grenstankstations. De nieuwe knelpunten in het verkeer bevinden zich namelijk voor de milieustraat. Door het noodzakelijke thuiswerken vinden veel mensen eindelijk de mogelijkheid om hun keet eens grondig uit te mesten. Met een ware persoonlijke transformatie voor velen als gevolg.
Bij het betreden van de milieustraat veranderen de meest burgerlijke heerschappen namelijk metterdaad in robuuste klussers wiens borsthaar zichtbaar groeit door noeste arbeid. Al bij het melden aan de poort neemt het testosteron bezit van de zwetende arbeiders. Met een korte doch ferme knik worden de gemeentelijke poortwachters begroet. De gelegenheidsmacho rijdt vervolgens verder door het reservaat waar met oude koelkasten wordt getild en stenen worden gesjouwd. Na het verzetten van enkele kilo’s neemt een oerinstinct de overhand, burgervaders met bierbuikjes paraderen namelijk plotseling rond als gewichtheffers die zojuist drie vrachtwagens een berg op hebben geduwd. Schouders worden in de volle breedte benut en de gezichtsuitdrukking verandert van neutraal naar bittere ernst. Met oerkreten mikken voormalige kantoorveteranen compleet tuinmeubilair in de containers, om vervolgens thuis een stuk rauw vlees van het bot af te scheuren.
Het is een soort moderne apenrots, de gemeentelijke afvalstortplaats. De meest nuchtere huishoudvader wordt namelijk ter plekke herinnerd aan zijn weggestopte drang om in een berenvel rond te rennen en op zijn borst te slaan. Vol trots met zijn hervonden mannelijkheid rijdt de klussende Spartaan terug naar huis, om daar van zijn vrouw te horen wat zijn volgende taak is.
5 Reacties
Het is altijd zo vervelend als je een verfrommeld biljet hebt.
Blijkbaar gaat meneer Weekers naar een ander millieupark dan ik.
Ik zie alleen maar gewone mannen en vrouwen die hun afval komen brengen.
Niks machogedrag en oerinstincten.
Ik vermoed dan ook dat het meneer Weekers alweer aan inspiratie onbrak voor zijn wekelijkse column en hij toen maar het artikel van gisteren over drukte bij het millieupark als inspiratiebron heeft genomen.
Of misschien toch ook een vorm van zelfreflectie?
Niet alles hier je serieus te nemen. Je mag het ook gewoon met een korreltje zout nemen. Ik vond heb wel leuk maar ik zie het dan in gedachten voor me gebeuren.
Kom overigens regelmatig op milieustraat en herken het ook niet. Ondanks dat is het vermakelijk.
John , steeds opnieuw negatieve reacties van jou op dit column. Stop gewoon met het lezen ervan dat bespaart je een hoop ergernis van binnen. Ruben petje af voor je letters elke week, ik geniet ervan ook al denk ik er soms een beetje anders over dan jij maar nogmaals, ik lees je met veel plezier.
Valt wel mee hoor. Ik reageer op minder dan 10% van zijn columns.
Ik lees ze eigenlijk alleen nog maar als iemand reageert. Dan wordt ik nieuwsgierig en kan ik wel eens reageren.
Je zou natuurlijk je eigen advies kunnen opvolgen en reacties van anderen niet lezen dan hoef je je er ook niet aan te ergeren.