De sluikwagen

Reclame is overal. Los van de  gebruikelijke televisie- en radiocommercials beschikken marketeers ondertussen over legio mogelijkheden om hun producten aan de man te brengen. Het onderbewustzijn is de beoogde ontvanger van sluikreclame. Zo weet ook een supermarkt in Nederweert, en maakt daarom gebruik van een tactisch geplaatst vrachtwagentje.

De aanwezigheid van de desbetreffende vrachtwagen zal de oplettende automobilist ondertussen niet zijn ontgaan. Een zekere gele supermarkt met olifantennaam parkeert namelijk haar boodschappenbestelwagen structureel aan het Raadhuisplein. Zodoende rijdt heel Nederweert nietsvermoedend langs het te heet gewassen vrachtwagentje en plant de levensmiddelengigant automatisch kleine reclamezaadjes in de onderste laag van het bewustzijn. ‘Sublimale reclame’, in alle deftigheid.

In verschillende branches wordt het gebruik van dit soort hocus pocus niet geschuwd. Muzikant en opiumfanaat Alice Cooper hanteerde ooit eenzelfde tactiek. Voor het eerste Engelse optreden van de artiest huurde de band een vrachtwagentje, plakte het voertuig vol met concertposters en parkeerde ‘m vervolgens doodleuk midden op de Londonse verkeersslagader Piccadilly Circus. Resultaat: een collectief vloekende file van een paar kilometer én een uitverkocht concert. De tabaklobby blinkt ook uit in het gebruik van de stiekeme indoctrinatie van hun producten. Zij dragen er zorg voor dat de kettingrokende Thomas Shelby en andere Netflix-figuren nog altijd het credo van ‘gerookt vlees gaat langer mee’ blijven uitdragen. Allemaal om de kankerstokjes maar niet uit het straatbeeld te laten verdwijnen.

In tegenstelling tot bovenstaande sluwe sluikreclame is de vrachtwagen op zichtlocatie tamelijk onschuldig. Daarbij: je zult mensen toch moeten verwittigen van het feit dat boodschappen gewoon vanuit je luie stoel gedaan kunnen worden. Terwijl je Netflix kijkt. En je vrouw opeens toevallig een shirt aan heeft van de diëtist om de hoek.