Halsreikend keken sommigen ernaar uit. Het nieuwe seizoen van Temptation Island deed afgelopen week diverse huiskamers oplichten. Wederom levert RTL een seizoen vol testosteronbinkies en vrouwelijke uithangborden voor mascara af. Door de één verafschuwd, door de ander geliefd.
Het zou het gevolg zijn van de ‘versimpeling van de maatschappij’, dit eiland waar vaker wordt gevreeën dan gegeten. Ofja vrijen, die term is misschien te romantisch voor het paringsgedrag van de kandidaten. Ze geven namelijk een perfect inkijkje hoe figuren met de intelligentie van de gemiddelde courgette nader tot -of in- elkaar komen. Met behulp van een promillage waar Andre Hazes nog een puntje aan kon zuigen, stellen ze hun relatie op de proef. Dit door middel van elkaar trouw te blijven terwijl zogenaamde verleiders hun stokje daarvoor proberen te steken.
De reden voor het testen van je relatie op deze manier is een raadsel. Waarom zou je de relatie met jouw ware Jacob te midden van cocktails, fakkels en strandzand op het spel zetten. Ongeveer hetzelfde als fietsen na achttien bier in je mik; je weet dat het verkeerd gaat.
Toch melden stelletjes zich massaal aan. Allemaal willen ze met hun oranje foundation-gezicht op tv. Vervolgens is het aapjes kijken. Aan de andere kant van de beeldbuis zitten namelijk de mensen die het schouwspel smullend gade slaan. Naar verluidt voornamelijk hoogopgeleid. Het is waarschijnlijk een opsteker om keer op keer te kunnen concluderen dat er daadwerkelijk mensen zijn die het verschil tussen een verkeersader en slagader niet kunnen uitleggen. Doet de eigenwaarde aanzwellen.
Het oude Rome kende eenzelfde soort vermaak. Daar werden dikwijls orgieën georganiseerd als vermaak. Het moeten ware schouwspellen zijn geweest. Stel je een kluwen mensen voor waarin niet te herleiden is welke ledemaat van wie is. In dat opzicht is Temptation Island nog enigszins braaf. Zijn we er toch nog op vooruit gegaan.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.