Waar tegenwoordig motorclubs veelal in het nieuws zijn, begint ook een nieuwe risicogroep tweewielers zich te melden. In tegenstelling tot de strakke lederen hesjes en doodskoptatoeages die deze motormuizen dragen, kleedt deze straatmaffia zich anders. Gewapend met kilometerteller, minimaal dertig versnellingen en een aerodynamische zonnebril bezetten zij menig weghelft en fietspad. Juist, de wielrenner.
De idyllische wielrensport is van oorsprong omgeven door rozengeur en andere romantiek. Vroegere wielrenhelden als Eddy Merckx, Bernard Hinault en Joop Zoetemelk werden gezien als ijzervreters met een halfgodimago. Met wapperende gele truien en flamboyante renpetjes wrongen zij zich door menig bocht en berg. Echter is de tegenwoordige rensport aan lager wal geraakt. Het gros van alle tourwinnaars wordt bijvoorbeeld nadien betrapt op doping of bekent andere waanzincapriolen uitgehaald te hebben.
Los van deze dopinghelden resteert er een grote groep amateurs. Fietstalenten van middelbare leeftijd met een ogenschijnlijke helm onder hun strakke shirt bezetten hedendaags in grote groepen de weg. Net als hun helden gooien zij zich waarschijnlijk voor iedere tocht vol met Epo, groeihormonen of flinke spuiten steroïden. Geladen met de energie van een gemiddelde bizon sprinten zij vervolgens de weg op, waarbij zij nergens voor terugdeinzen door een angstaanjagende tunnelvisie. Vaak met grote aantallen beslaan ze volledige wegen, met hun eigen aanwakkerende snelheid als prioriteit. Medeweggebruikers dienen zodoende vaak halsoverkop de berm op te zoeken wanneer er weer een dergelijke Satudarah-wielrengroep voorbij komt.
Natuurlijk dienen niet al deze renfietsduivels over één kam te moeten worden geschoren. Er zijn namelijk ook de relaxte natuurgenieters die de wielersport eren door middel van ondertussen meerdere trappisten te nuttigen. Dat de snelheid en mentaliteit van deze promillagerenners lager liggen is een aderlating op de weg.
Desalniettemin is voorzichtigheid geboden bij het naderen van een onbekende groep renners, het is daarom aan te raden om plat op te grond te gaan liggen en ogen en oren te bedekken tot zij voorbij zijn geraasd. Voorzichtigheid is geboden.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.