Er moet de komende 7 jaar 37.000 hectare aan nieuw bos in Nederland geplant worden. Dat willen het Rijk en de provincies. Een ambitieus plan, want Nederland is klein en een bos is economisch gezien niet interessant. Is het dan wel haalbaar?
Weert
Tv-programma EenVandaag maakte een mooie reportage over deze bosaanplant waaraan de gemeente Weert een belangrijke bijdrage heeft geleverd. Weert heeft namelijk de eerste 10 hectare bos inmiddels aangeplant. De volgende 10 hectare volgt in 2023.
De uitzending van woensdag 25 januari is terug te kijken via de website van EenVandaag.
MD zegt
Nederland moet nog veel groener worden.
Kan niet groen genoeg zijn. Niet alleen met
groene stroom, maar met natuur gebieden.
De minister van huisvestiging mag dan wel
huizen willen bouwen, maar de natuur organisatie,s
hebben ook ontwikkelings plannen.
ALS WE ER NU WAT AAN DOEN,
HOUDEN WE NEDERLAND GROEN.
Roy zegt
Wat ik in deze wel jammer vindt is dat er hier in Nederweert goede Landbouwgrond voor word “verknold”, terwijl aan de ander kant van het Weerterbos (Budel) genoeg hectares liggen waar werkelijk waar geen Kruimel groeit!
Pure kapitaalvernietiging!
Natuur maken, oké, maar doe het dan op grond waar toch niets groeit! Deze hoef je dan ook niet te verarmen.
Goede landbouwgrond hebben we hard nodig, kijk maar naar de huidige prijzen van Groente & Vlees.
Oftewel: Je kunt beter met een volle maag langs een akker wandelen als met een lege maag door het bos!!
Flupke zegt
Verreweg de meeste landbouwgrond wordt gebruikt voor de productie van veevoer. Uiteindelijk is dit een grondstof voor vlees, melk en eieren. Verreweg het meeste vlees, melk en eieren wordt verkocht in het buitenland. Het lijkt me toch een beetje overdreven om dan te stellen dat we “met een lege maag door het bos moeten lopen”
Ik heb helemaal niks tegen de agrarische sector, maar feit is dat deze sector debet is aan veel milieuproblemen en dat het tijd wordt dat we dit aanpakken in plaats van alleen maar roepen wat we allemaal NIET willen. Het komt erop neer dat IEDEREEN, ook de boeren, van die enorme berg luxe en verworven rechten af moet komen. Consuminderen. En accepteren dat we in moeten leveren als we graag willen dat de generaties na ons ook nog een fatsoenlijke leefwereld hebben.
Wim Leijssen zegt
Ze zijn allemaal gek geworden met hun vergroening hier was een artikel geschreven dat als Nederland 1000 miljard euro zou investeren in duurzame bossen natuur etc het nog maar 0.0007 procent zou schelen dus we zijn te klein om iets te doen ivm opwarming van de aarde
frans zegt
Flupke, het klopt dat veel grond wordt gebruikt voor gras, dit omdat andere gewassen er niet op geteeld kunnen worden wegens te hoge waterstand, te heuvelachtig of andere omstandigheden. Nu is het zo dat gras vaak het gewas wat er dan wel groeit , een voor de mens niet verteerbaar gewas is. verder is het zo dat van de meeste voor de mens eetbare planten wij als mens maar een klein gedeelte kunnen verteren of eten.
dat is de rede dat het grootste gedeelte van planten door dieren word gebruikt die er weer voor de mens wel, verteerbaar voedsel van maken zoals melk eieren en vlees. als dat niet gebeurde zou het plantaardige menu vele malen zo duur worden en was er op deze planeet te weinig akkergrond.
zo wordt er bijvoorbeeld in Nederland veel soja geïmporteerd voor de productie van soja olie echter van de boon wordt hiervoor iets meer dan 10 % gebruikt, dus bijna 90 % van deze boon is afval. Wat gelukkig wel als schroot verkocht wordt en gebruikt voor diervoeding hierdoor is Nederland binnen Europa ook de grootste exporteur van soja schroot.
Als we dan gaan kijken in volume dan zien we dat er minder geëxporteerd word dan dat er geïmporteerd word. Met andere woorden Nederland is totaal NIET zelfvoorzienend op voedselgebied. Maar we zijn in waarde wel de tweede grootste landbouwexporteur van de wereld, dit omdat we veel hoogwaardige landbouwproducten verkopen zoals bijvoorbeeld uitgangsmateriaal (tomaten zaad is ruim 2 x zo duur als goud). En we verkopen dat gedeelte van het dier of product in onze aanliggende landen om het volledige dier of product tot waarde te brengen om zo min mogelijk afval te produceren.