Op 20 juni was het Wereldvluchtelingendag. Een dag waarop extra aandacht uitgaat naar vluchtelingen. Om deze dag niet onopgemerkt voorbij te laten gaan, hebben wethouder Carla Dieteren en Anna Frankort (teamleider VluchtelingenWerk) een bezoek gebracht aan een gezin dat recentelijk is gevlucht vanuit Syrië. Het doel van dit bezoek was de vluchtelingen een mogelijkheid te bieden om hun ervaringen in Nederweert te delen.
Gevlucht Syrisch gezin
Veilig voelen
Ahmad en Nour wonen samen met hun drie kinderen inmiddels 1,5 jaar in Nederweert. Het echtpaar deelde hun positieve ervaringen over het verblijf in Nederland en benoemde expliciet dat ze zich hier, in tegenstelling tot in hun eigen land, veilig voelen. De hulp die ze vanaf dag één hebben mogen ontvangen van overheidsinstanties, ervaren zij als bijzonder. Dat waren ze zeer zeker niet gewend in hun eigen land.
Cultuur en tradities
Het echtpaar ziet hier samen met hun kinderen een mooie toekomst. In de opvoeding van hun kinderen willen ze hun cultuur en tradities wel behouden, maar wel in een goede balans met de normen en waarden van Nederland.
Taalschool als opstap naar basisschool
De kinderen zijn naar de taalschool in Weert gegaan. Op de taalschool hebben zij inmiddels de Nederlandse taal zo goed geleerd, dat zij vanaf het nieuwe schooljaar naar de basisschool in Nederweert kunnen gaan. Daar kunnen zij samen met Nederlandse kinderen de basisschool verder doorlopen.
Toekomstgericht
Het echtpaar vertelde ook over hun ambities en toekomstplannen. Nour wil de Nederlandse taal beter leren kennen dan doorgaans bij de inburgeringslessen geleerd wordt. Daarvoor is zij al gestart met online Nederlandse taallessen op een hoger niveau dan voorgeschreven wordt. Nour heeft zich als doel gesteld om in Nederland de studie voor apotheker af te ronden. Voordat zij vluchtte, is zij met deze studie aan de universiteit van Damascus begonnen. Onder andere voor deze studie verricht zij nu vrijwilligerswerk bij een apotheek.
Ahmad heeft besloten om zijn beroep als boekhouder voorlopig op te geven en zich te laten omscholen, om sneller aan het werk te kunnen.
Vragen aan de wethouder
Onder het genot van een lekkere kop Syrische koffie, stelde het echtpaar enkele vragen aan de wethouder. Zij waren bijvoorbeeld benieuwd naar de taken van een wethouder. Interessant om de verschillen tussen een vergelijkbare functie in Syrië en die van wethouder in Nederland te horen.
en
Woningzoekende zegt
Kan Mevr. Dieteren ,ook trots zijn op de Nederweertse woningzoekende ? Hoe lang zij al als woningzoekende de lijst staan. Krijgen zij ook zo maar een woning aangeboden? Met startkapitaal van €7000 om hun huis in te richten ? En dan klagen ze ook nog dat , dat te weinig is.. ze willen hun eigen cultuur in stand houden, nou daar hebben we in de buurt wel weet van. Wie betaalt hun huur, ziekenfonds , ect. ect. Nederweertenaren die al hun leven mee betalen aan de belastingen in Nederweert , wat krijgen die? Geen woning , geen €7000 om hun huis in te richten. Ik vraag mij af hoe is het mogelijk , en verantwoording van hun woningzoekende burgers.
Egy zegt
En als ze hun tuin voor en achter dan zo bijhouden zoals de nederlanders.
In de eikenstraat/geenenstraat is het net een achterbuurt en dan de rommel die ze in de speeltuintjes achterlaten.
Echt geen fatsoen. Wij moeten ook alles opruimen en sorteren.
En als je pech hebt en er langs woont dat kabaal dat ze maken. Ze kunnen ook wel eens rekening houden met je buren.Moeten wij toch ook. Als ze zoveel duitse bezoekers ontvangen kunnen ze zich ook wel aanpassen. Wij moeten ons ook aanpassen als we veel bezoek ontvangen. Dus Mevr.Dieteren hier kan ook misschien wat aan gedaan worden.
Woningzoekende zegt
Beste Egy, denk je echt dat ze zich daar echt druk overmaken , het enigste wat telt is schone schijn. Wat maakt het hun uit hoe een buurt er uit komt te zien, geluidsoverlast , er is geen controle of ze het goed doen in hun nieuwe huis, laat staan de geluidsoverlast. Zolang het maar niet in hun buurt is. Zou als gemeente mooi staan , regelmatig bij die mensen op bezoek te gaan, en hoe ze met onze cultuur mee gaan. En hun eigen cultuur blijven behouden. Hopelijk doen ze er wat mee, want zo krijg je toch wantrouwen tegen die mensen.