Piet Naus was een held in het vroege Leveroy, Limburg. De vele flessen drank hadden zijn tong en snelheid van geest niet geheel weten aan te tasten. Zijn enige en bekendste uitspraak is: “Ze zeggen wel dat ik veel drink, maar ze vragen nooit hoeveel dorst ik heb“, genoeg om een eigen festival naar je vernoemd te krijgen. Leivere had zaterdagmiddag al een schuttersfeest, zaterdagavond werd er nog stevig door gefeest op het Piet Naus Memorial Festival. Het opwarmen van de hottub ging soms gepaard met een luchtje en wat spetters maar bovenal werd er genoten van muziek, bier, vette hap en elkaar.
Piet Naus Memorial Festival
De diepmenselijke oorsprong van schutterijen komt voort uit de ontwikkeling van moreel besef in een samenleving. Elk van ons kan als individu nadenken over wat hij doet en is in principe vrij om keuzes te maken. Als sociaal wezen laat hij zich bij het bepalen van keuzes beïnvloeden door zijn sociale omgeving. Daarom is hij geneigd het goede te doen en zo waardering te krijgen binnen de groep, en daarmee zelfrespect en zelfvertrouwen te verwerven. Er ontwikkelt zich op deze wijze een gevoel over goed en kwaad en een oordeel over wat wenselijk en wat onwenselijk is. Door dit proces ontstaan gebruiken en gewoonten die zich verder ontwikkelen tot waarden en normen. Zo ontwikkelt zich binnen een samenleving een moraal. Als een samenleving groeit, voldoen gebruiken en gewoonten niet meer en zijn wetten en regels nodig in een staatsvorm en worden vrijheden ingeperkt.
Toch leeft de mens vooral in kleinere, overzichtelijkere verbanden en binnen een dergelijke gemeenschap worden normen en waarden natuurlijk overgedragen door broederschap, naastenliefde en voorts ook door sociale activiteiten, zoals bij de Schutterij!
Strak in het gelid, met vlag en franje. De drumband voorop. Officieren die hun trotse koning begeleiden. Schutters in hun kielzog. Allen uitgedost in fraaie uniformen. Een bonte stoet van schutterijen trekt voorbij. De zware buks op de oplegpaal kijkend door de diopter. Zo versterken ze hun onderlinge band en herleven eeuwenoude tradities. Sport en spel, gemêleerd met emoties, trots en standvastigheid. Jong en oud gelijk. ‘Het zit in het bloed’, zegt de ware schutter. En dan moet het eruit. Waar het om gaat, is dat een gevoel van broederschap wordt beleefd. En liefst zo aangenaam mogelijk. “Dus vieren we het schuttersfeest, drinken onze pintjes, dansen we in het rond, eten broodjes met frikandel, hamburger of zure zult. Al dan niet met een hardgekookt eitje erbij“.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.