De vergelijking van het oude en nieuwe straatbeeld is een mengeling van nostalgie, herinnering, spijt en herkenning. Voor deze aflevering van ‘Tijdreis’ ging onze vaste fotograaf Ton Frenken weer voor u op pad. Alfons Bruekers nam een duik in het archief van de Stichting Geschiedschrijving Nederweert en leverde een oude foto en het bijbehorende verhaal.
Littekens
De sfeervolle foto van deze aflevering is van de hand van de bekende Nederweerter fotograaf Jef Kirkels en zal rond 1953 zijn vervaardigd. De tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar gehavende Sint Lambertustoren staat na de restauratie van 1947-1949 weer in volle glorie. Opmerkelijk detail: de steunberen van het priesterkoor zijn anderhalve meter verlaagd. Dat werd gedaan om bij de restauratie aan gelijksoortige oude stenen te geraken. De littekens van die operatie zijn in het muurwerk nog vaag te zien.
[image-comparator title=”Kerksteegske” left=”https://www.nederweert24.nl/wp-content/uploads/2018/10/kerksteegske-oud.jpg” right=”https://www.nederweert24.nl/wp-content/uploads/2018/10/kerksteegske-nieuw.jpg” width=”100%” classes=”hover”][/image-comparator]
Verzinkerij
Herkenbaar aan het geschilderde bedrijfslogo zien we geheel links op de foto de gebouwen van smederij, landbouwmachinefabriek en verzinkerij GBN (Gebroeders Bruekers Nederweert). Het linker gebouw (daterend uit 1771) en het rechter (uit 1946) werden in de tachtiger jaren van de vorige eeuw afgebroken om plaats te maken voor de nieuwe bebouwing aan het plein Lambertushof.
Schout
Rechts op de voorgrond is een hoekje van het plantsoen zichtbaar. Daar stond en staat het Heilig Hartbeeld, dat juist buiten beeld valt. In de zeventiende eeuw was op deze plek het zogenaamde Hooghuijs, de woning van de schout van Nederweert. De schout was de hoogste dorpsbestuurder en vertegenwoordigde de Heer van Nederweert. Hij stelde de leden van het gemeentebestuur aan en leidde de rechtspraak. Het kolossale gebouwencomplex van het Hooghuijs werd rond 1795 afgebroken. In 1853 werd op diezelfde plek de jongensschool gebouwd, die later transformeerde tot de Sint Lambertusschool. Die is op zijn beurt ook alweer lang geschiedenis.
Bedevaartspad
Het fiets- en voetpad waar de fietser rijdt is het Kerksteegske. Ooit was dit het bedevaartspad voor de zogenaamde ‘Beulder precessie’. Hierlangs trokken de inwoners van Budel (‘Beul’) en Weert samen met de vrome Nederweertenaren naar Kevelaer. In het verlengde daarvan ligt nog steeds de Beuldersweg (voorheen het Beulderspaedje). Hoewel de herinnering daaraan bij menigeen minder vrome associaties oproept. Want het Beulderspaedje was vooral ook Nederweert’s verliefdenlaantje. Daar gebeurde van alles dat bedevaartgangers normaal gesproken niet gewend zijn te doen.
Constant
En tenslotte de boom op de binnenhoek van de begraafplaats. Die staat er anno 2018 nog steeds en markeert al 75 jaar de hoek van deze dodenakker. Samen met de kerk en het charmante torentje van het raadhuis vormt de boom de constante factor van deze tijdreis.
Alfons Bruekers
Stichting Geschiedschrijving Nederweert
Er zijn nog geen reacties geplaatst.