Vandaag de nieuwe roman van Tommy Wieringa: De dood van Murat Idrissi. Mijn eerste gedachte was niet positief. Geen aantrekkelijke omslag, geen aansprekende titel en Wieringa’s gedrag bij DWDD stond me ook al vaker niet aan. Maar na het bijwonen van zijn boekpresentatie, schoof ik mijn vooroordelen aan de kant en besloot te beginnen aan zijn nieuwste verhaal.
Het boek is gebaseerd op een rechtszaak in 2004, waarin twee jonge Marokkaans-Nederlandse vrouwen verantwoordelijk gesteld werden voor de dood van een vluchteling in hun auto. Wieringa heeft deze geschiedenis gefictionaliseerd. We volgen Thouraya en Ilham in hun noodlotstocht waarbij je als lezer bij voorbaat de afloop al weet. Voor de twee vrouwen is het besluit om Murat mee te nemen ingegeven door hun belabberde financiële toestand en door morele overwegingen.
De veerboot van Tanger naar Algeciras, een felle wind jaagt door de Straat van Gibraltar. In het ruim van het schip, verscholen in de kofferbak van een auto, sterft een jongeman. Met de dode verstekeling in hun auto rijden twee jonge Marokkaans-Nederlandse vrouwen even later Spanje binnen. Groot en leeg strekt het land zich voor ze uit. Aan weerszijden van het asfalt de woestijn. Wat begon als lichtzinnig avontuur, is hun noodlot geworden. Langs de Spaanse snelwegen naar het noorden worden jaarlijks honderden anonieme doden gevonden die de overtocht niet overleefden. De dood van Murat Idrissi beschrijft het lot van een van hen, maar ook dat van twee migrantendochters, die zich zowel in het land van hun ouders als in Nederland vreemdeling wanen. Deze generatie ‘moet’ kiezen tussen twee loyaliteiten en dat leidt tot cynische zelfbespiegelingen. En dan rijd je opeens met een dode vluchteling in je kofferbak door snikheet Spanje. Ben je een held omdat je iemand een beter leven gunde? Of ben je een misdadiger omdat je verantwoordelijk bent voor zijn dood?
Na Dit zijn de namen vertelt Wieringa dus opnieuw over de vluchtelingenproblematiek. Een verhaal van verlangen en opportunisme, overmoed en dood. De pijn van de mislukte integratie in ons land en de rest van Europa is aangrijpend. Subliem en toegankelijk geschreven!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.