’t Jaor luiptj weer op zien îndj, Miene Hieëre God! waat e jaor

’t Jaor luiptj weer op zien îndj
Miene Hieëre God ! waat e jaor
Aanslage, zikdjes en d’n doeëd
maakdje 2016 ontieglik zwaor

D’r op oet, of aane koeëj blieve
Ich weit van gein geleîd mieër
Jóng minse ginge te vreug doeëd
Wao es hae: Oze Leeven Hieër?

Esj miene laeftiêd? Of esj d’n tiêd?
De wêrreldj es d’r van inne ban:
Walgelikke, onminselikke akties
Mán! Ich ligk d’r wakker van!

Verdraagzaamheid es wiêt te zeuke
De lontjes waere korter mette daag
Vluchtelinge waere over eine kâmp geschore
Iets waat ich neet verdraag

Hejje de wichterkes gezeen in Sirië?
Onthaodj: wao dejje ouch zeetj gebore;
’t haje wichterkes van mich of úch kunne zeen!
Wi-j esj meugelik det minse heur hért hebbe verlore

Rotte appels motte oete kist
Di-j zitte ’t laeve te verstuuëre
Mer dao zitte ouch schoeën roeëj te blînke
Zoeëdje dí-j us aan wille hueëre?

Kiektj néét nao waat ânger minse zegke
Loesterj nao eur hért
Same zéén en máke vae de wêrreldj
Êrm, riêk, gael, wit of zwért

Vae zeen oppe wêrreldj vör deindânger
Kleur of geluif deut neet terzake
Vae zulle de háng in ein motte slaon
Um d’r SAME iets van te kunne make

“Ich wîns uch ammaol ‘ne Zaâlige Körsmes”
klînktj zoeë vrieët aodbollig
Mer vandaag d’n daag
Esj alles, behalve lollig

‘ne Zaâlige Körstmes wins ich uch
Verdraagtj en vergaeftj
Det maaktj eur laeve rieker
Ge laeftj pas azje GAEFTJ!

Lijsbeth Schroijen dec 2016