Het is allemaal zo vanzelfsprekend, het verse vlees bij de slager, de verse groenten in de supermarkt, een ovenvers brood bij de bakker. Al die zaken waarvan u en uw gezin dagelijks genieten. En zo hoort het ook. Soms is het goed er even bij stil te staan dat je daarvan kunt genieten, dankzij al die andere gezinnen in Limburg. Gezinnen die elke dag met veel passie zorgen voor die typisch Limburgse asperges en het ei in het voorjaar, de hamlap op de barbecue, het ijsje na, de stoofschotel na een lange herfstwandeling en de stamppot op een winterdag. Deze serie gaat over dat gezin… Het boerengezin.
De kip, het ei en de passie van Gerry en Jos
Glanzende deegkorsten, verse pasta, romige mayonaise en lekker bij de Limburgse asperge. Of in al haar eenvoud: gekookt, gebakken en op een boterham. Het ei, een veelzijdig product afkomstig van een prachtig dier. “Ik heb talloze uren in de stal gezeten. Gewoon gezeten, naar de kippen kijken. En dan het besef dat we samen iets heel moois maken. Geweldig”, aldus Gerry Mans (48) uit Tungelroy.
Samen met haar man Jos runt Gerry het scharrelkippenbedrijf Hennekes en zorgboerderij Ingelshof aan de Dupesweg in Tungelroy. Een carrière waarbij haar moeder bijna dertig jaar geleden vraagtekens zette. ‘Een agrarisch bedrijf runnen als meisje alleen is niks’, zo liet ze Gerry weten.
Buitenleven
Maar Gerry sloeg het advies van haar moeder in de wind. Ze besloot haar studie aan de laboratoriumschool in Eindhoven aan de wilgen te hangen om naar de Middelbare Agrarische School (MAS) in Roermond te gaan. Dit met als doel het bedrijf thuis over te nemen. “Ik werkte toe naar een heerlijk vrij leven, een buitenleven waarin ik eigen baas was. Heerlijk”
En in 1989 nam ze samen met Jos, met wie ze inmiddels was getrouwd, het bedrijf van haar ouders over. Het was een klein bedrijf met 12000 batterijkippen en 15 koeien. “En dan te bedenken dat Jos met zijn opleiding HTS Werktuigbouwkunde geen agrarische achtergrond had. Samen met de LOI en enkele cursussen heb ik hem een beetje boer gemaakt.”
Puzzelen
De passie van Jos lag niet bij de koeien en daarbij was grond en het melkquotum in die tijd duur. De koeientak werd afgestoten en werd in de kippen geïnvesteerd. Ze stapten over van batterij- naar scharrelkippen en breidden uit naar bijna 72.000 dieren.
Toen Gerry en Jos startten met het houden van scharrelkippen, was het een heel gepuzzel. Het was een nieuw houderijsysteem en er lag geen gebruiksaanwijzing. “We hebben uren zittend in de stal doorgebracht om het gedrag van de kippen goed te bestuderen zodat het ei in een legnest terecht kwam. Eitjes op de grond brengen een paar cent minder op. Een groot verlies als je je bedenkt dat een ei op dit moment ongeveer 5 of 6 cent opbrengt.”
Nu anno 2014 overwegen Gerry en Jos nog een keer te investeren in de kippen; niet zozeer in groei maar in meerwaarde. Ze zijn met de Dierenbescherming in gesprek over het realiseren van een Beter Leven Keurmerk op hun bedrijf. Binnen dit keurmerk legt de Dierenbescherming samen met de ondernemer kwaliteitseisen op het gebied van dierenwelzijn vast.
Schaalvergroting
Ondanks dat ze niet in dieraantallen willen groeien, begrijpen ze de ondernemers die dat wel doen. “Om zo optimaal mogelijk te produceren is schaalvergroting nodig. De eisen aan bijvoorbeeld milieusparende maatregelen en energiezuinige technieken vragen om schaalvergroting”, aldus Jos. Daarnaast heeft schaalvergroting volgens hem ook bijgedragen, en nog steeds, aan kennisontwikkeling. “Wageningen Universiteit is wereldwijd bekend vanwege haar wetenschappelijk onderzoek naar uitdagingen in drie kerngebieden: voeding en voedselproductie, leefomgeving en gezondheid, leefstijl en levensomstandigheden. Dit onderzoek is mede gestoeld op het belang en de omvang van de sector, anders was het niet gelukt”, licht Jos toe.
Zorgboerderij
Het feit dat Gerry en Jos niet meer voor uitbreiding in aantallen kiezen, wil niet zeggen dat het bedrijf zich niet heeft ontwikkeld. Integendeel. “Als boerin wilde ik na twintig jaar meer dan alleen in de stallen lopen. Tegelijkertijd wilde ik het boeren niet helemaal loslaten.”
Gerry verruimde haar blik op de agrarische sector en het idee van een zorgboerderij was ontstaan. Met de aankoop van een carréboerderij, een studie Sociaal Pedagogisch Werk (SPW) en Jos die aanbood haar taken bij de kippen op zich te nemen, zette ze in 2010 de stap. “De zorg is echt iets voor mij”, aldus Gerry. “Ouderen hebben hun hele leven lang hard gewerkt en zij verdienen nu aandacht en liefde: puur en zuiver. Op onze zorgboerderij combineren we het beste van twee werelden: de zorg met de agrarische sector. Mensen zien in onze groentetuin hoe zaadjes groeien en bloeien, kunnen ze gaapjes (kruising tussen een schaap en een geit) de fles geven en de prei uit de grond halen. Ik ben zo ontzettend trots dat wij dit deze mensen kunnen bieden.” Nog mooier is dat heel veel mensen het gevoel van Gerry delen; de dagopvang zit vol en vrijwilligers komen haar met enorme passie helpen.
Geluk
“Hoeveel geluk kun je als man hebben”, zegt Jos. “Ik ben getrouwd met één vrouw, maar die ene vrouw is kippenboer, zorgboer, echtgenote en moeder van onze zoons Bart en Koen. Heel bijzonder; ik ben een geluksvogel.”
Lees hier het verhaal: Passie voor Rode kool van Toos en Henk Konings uit Nederweert
Er zijn nog geen reacties geplaatst.