Ni-jwieërts dialect: “Wi-j schrief ich waat ich zègk”

Zoeë wi-j gezagtj gaon vae in dit 2e dael wat wî-jer in op de klinkers met of zônger hoedje. Simpel oetgelagdj, vör eêderein te begriepe.

Spraekdje ‘ne klînker lânk oet, dan zètdje ’n “hoedje” oppe klînker ( dao zeen altiêd oetzôngeringe oppe regel mer in groeëte liêne kujje hî-j van oet gaon):

wîns – prîns – lânk – jônk – zûnk – rôndj – vônk – boêk

Spraekdje ‘ne klînker kort oet, dan schriefdje:

mins – prinses – tak – zok – klos – zoor

Soms schriefdje ’t woord in ’t înkelvoud zônger “hoedje” en in ’t mieërvoud mét “hoedje” b.v.

ving – vînge
zing – zînge
vang – vânge

Ni-jwieërter laesplênkske: “peddemoeëk”

Mét e bitje eur bèst doon en aanhaoje kojjen al ’n hieël indj. Gaotj ’t ‘s perbeêre en paktj ‘s pen en pepeer. ’t Hooftj neet völ te zeen mer schriêftj ‘s wat neer en al mótj oppernow, wul twîntjig kieëre; van foute kujje allein mer lieëre.

De volgendje kieër gaon vae uch iets oetlègke over de ie-klânk. De schriefwies in dit stökske ès gebazeertj oppe now Wieërtlandse spelling.

Vragen en/of meepraten over dit onderwerp kan via onze website en facebookpagina

©Nederweert24