Eric van der Putten kijkt verder dan zijn eigen bedrijf. Hij wil graag iets betekenen voor de mensen om hem heen, in het bijzonder voor de sector die hem lief is. Al die agrariërs uit de gemeente Nederweert die net als hij met overgave hun werk doen, maar het wat overheidsregels betreft zwaar voor de kiezen krijgen. En dus zei Eric ‘ja’ toen het CDA hem in 2006 vroeg of hij zich kandidaat wilde stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen. “Ik wil graag het eerlijke verhaal vertellen en mee vooroplopen om de agrarische sector verder te verduurzamen”, zegt de geboren Nederweertenaar die in 2012 voorzitter werd van de lokale CDA-fractie.
Dat verhaal begint bij hem thuis aan de Roeventerschans in Schoor. Samen met zijn partner Dorettie runt Eric een bloeiend kalkoen- en akkerbouwbedrijf. Een onderneming die de moderne techniek omarmt en steeds naar de juiste balans zoekt tussen wat goed is voor de mens, planeet en economie. Ruim de helft van de energie wordt opgewekt met zonnepanelen. Daarnaast stoken Eric en Dorettie op houtkorrels, zijn hun stallen uitgerust met warmtewisselaars en wordt een deel van de kalkoenmest omgezet in groene stroom. En dat is nog niet alles. De akkers van Van der Putten ondergaan met enige regelmaat een zogeheten verusscan. “Daarbij wordt heel nauwkeurig bekeken hoe de bodem eruit ziet en welke processen daar gaande zijn. Met de kennis die dit oplevert, kunnen we gericht sturen. We weten dan bijvoorbeeld precies waar we meer voedingsstoffen moeten strooien zodat onze gewassen overal optimaal groeien”, legt Dorettie uit.
Vooroordelen
De vooroordelen over de sector zijn hardnekkig, constateert Eric. “Nog steeds bestaat er het beeld dat akkerbouwers het hele jaar door gif spuiten. We zetten bestrijdingsmiddelen in, dat is wezenlijk iets anders. Bij de teelt van wortels maken we bijvoorbeeld gebruik van plakvallen waarbij met behulp van een lokstof schadelijke insecten worden opvangen. Alleen wanneer de schade de kritische grens bereikt, spuiten we insecticiden. Niet omdat we dat leuk vinden, maar omdat het soms de enige manier is om de kwaliteit van het gewas voor de consument te kunnen garanderen.” Hetzelfde geldt voor het gebruik van antibiotica bij de kalkoenen. “Ook daarin zijn we zeer terughoudend. Sterker nog: het antibioticagebruik is gebonden aan strenge richtlijnen en moet grondig onderbouwd worden.”
Pietje precies
In 2006, het jaar dat hij de lokale politiek inging, nam hij het gemengd bedrijf over van zijn vader Jan die zich nog steeds betrokken voelt bij het bedrijf. Het is de afwisseling die het leven op de boerderij voor Eric zo mooi maakt. De kalkoenen. “Het is een kick om kuikentjes te laten opgroeien tot loopvogels van een halve meter groot met een knalrode kop en krijtwitte dons.” De techniek. “Ik wil weten hoe iets werkt en als het kapot gaat, wil ik het maken.” De boerenbuitenlucht. “Als het werk in de stal klaar is, is het heerlijk om naar buiten te gaan. We verbouwen tarwe, mais, suikerbieten, uien, wortels, bonen en schorseneren. De akkers moeten tot in elke uithoek – op dezelfde manier bemest worden zodat het gewas overal even hoog is. Daar verdien je echt geen geld mee hoor, maar dat geeft wel een fijn gevoel. Ik ben een pietje precies, heb graag dat er alles er netjes bijligt.” Dorettie lacht. Zij groeide als boerendochter op in dezelfde buurtschap en weet precies wat Eric bedoelt.
Prettig boeren
Zoals gezegd: het vizier van boer en politicus Eric van der Putten reikt verder dan zijn eigen perceel. Maar ook weer niet te ver. “Ik moet wel de kerktoren van Nederweert kunnen zien”, lacht hij. “Wij voelen ons verbonden met de Peelgemeente. Met de mentaliteit van ‘niet lullen maar poetsen’ en ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Mensen die voor elkaar klaarstaan en elkaar helpen als het nodig is. In zo’n omgeving is het prettig boeren.”
Lees alle verhalen op www.boerenvannederweert.nl
6 Reacties
Tsja , aangezien zij (CDA) al jaren de meerderheid hebben in de raad , zal er weinig veranderen.
Zal altijd een boerenclub blijven die hier de scepter zwaait.
In mijn ogen zijn deze verhalen van de ondernemers over deze sector gewoon een charme offensief om de overlast e.d. in de gemeente nederweert te verbloemen.
Nederweert is Qua oppervlak een van de grotere gemeenten van Nederland.
Niet raar dat hier dan ook meer agrarische activiteit is…
Ik ben zelf geen agrariër maar moet wel concluderen dat de consumptiemaatschappij die we zelf vormen de boeren er toe drijven om zo te moeten produceren.
De tijd dat deze mensen met 50 koeikes en 500 varkentjes de kost verdienen ligt al een jaar of 20 achter ons.
Zo lang de “kiloknallers” in de supermarkt populair blijven zal hier ook weinig aan kunnen veranderen.
Helemaal eens! We zullen meer moeten gaan betalen voor vlees, helemaal terecht!
En als je het bij de slager haalt is het ook nog stukken lekkerder. Dat supermarktvlees is echt niet te vreten.
Voor zover ik mij kan herinneren is Nederweert een “boerengemeente”.
Al voor de jaartelling woonden hier voornamelijk landbewerkers, later werden dat boeren en landbouwers
Dit had alleen te maken met een naamsverandering, tegenwoordig heten deze mensen agrariërs.
De naam is verandert maar ook de werkmethodes, wie niet mee gaat of kan valt af.
Wat is er dan mis mee dat deze bedrijfsgroep af en toe in hun keuken laat kijken.?
Dat zouden meer bedrijven moeten doen
Laat Nederweert maar mooi een “boredörp” blijven, soms komt men verder met boerenwijsheid. Wat overigens niet wil zeggen dat men er niet veel, zo niet alles, aan moet doen om overlast door stof en geur te beperken..
En nee, ik ben geen boer of boerin..